โปรเซสเซอร์ (หน่วยประมวลผลกลางหรือ CPU) เป็นส่วนประกอบหลักของฮาร์ดแวร์ของคอมพิวเตอร์ มันสามารถเรียกได้ว่าเป็นสมองของคอมพิวเตอร์เพราะมันรันคำสั่งเครื่องทั้งหมด
คำแนะนำ
ขั้นตอนที่ 1
ภายนอก โปรเซสเซอร์เป็นไมโครเซอร์กิตหรือหน่วยอิเล็กทรอนิกส์ ไมโครโปรเซสเซอร์คือโปรเซสเซอร์ที่เป็นไมโครเซอร์กิตขนาดเล็ก ผู้ใช้หลายคนถือเอาโปรเซสเซอร์และไมโครโปรเซสเซอร์เข้าด้วยกัน แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่กรณีนี้
ขั้นตอนที่ 2
ไมโครโปรเซสเซอร์ติดตั้งอยู่ในช่องพิเศษของเมนบอร์ดของคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล ประสิทธิภาพขึ้นอยู่กับพลังของมัน มีการติดตั้งระบบระบายความร้อนสำหรับโปรเซสเซอร์ ซึ่งช่วยให้ไม่เกิดความร้อนสูงเกินไป
ขั้นตอนที่ 3
เซลล์พิเศษ (รีจิสเตอร์) ซึ่งอยู่ในโปรเซสเซอร์ ใช้เพื่อรองรับข้อมูลและคำแนะนำที่ใช้ข้อมูลนี้ สาระสำคัญของการทำงานของโปรเซสเซอร์มีดังนี้ ข้อมูลที่จำเป็นและชุดคำสั่งบางชุดจะถูกโหลดจากหน่วยความจำตามลำดับที่ต้องการ หลังจากนั้นจึงดำเนินการ ลำดับของคำสั่งเป็นโปรแกรม
ขั้นตอนที่ 4
ลักษณะสำคัญของโปรเซสเซอร์ ได้แก่ ความเร็วและความจุบิต ความเร็วถูกกำหนดโดยความถี่ของโปรเซสเซอร์ ซึ่งวัดเป็นเมกะเฮิรตซ์ และแสดงจำนวนรอบต่อวินาทีที่โปรเซสเซอร์สามารถทำงานได้ 1 MHz เท่ากับ 1,000,000 รอบสัญญาณนาฬิกา
ขั้นตอนที่ 5
ภายในโปรเซสเซอร์มีทรานซิสเตอร์หลายล้านตัวและส่วนประกอบอิเล็กทรอนิกส์อื่นๆ สิ่งสำคัญในคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลคือตัวประมวลผลกลางซึ่งรันโค้ดโปรแกรม แต่อุปกรณ์ฮาร์ดแวร์แต่ละตัวมีตัวประมวลผลบริการของตัวเอง ตัวอย่างเช่น ตัวประมวลผลบัสระบบหรือตัวประมวลผลการ์ดแสดงผล
ขั้นตอนที่ 6
ตามจำนวนคอร์ โปรเซสเซอร์แบ่งออกเป็น single-core และ multi-core โปรเซสเซอร์แบบมัลติคอร์คือโปรเซสเซอร์ที่มีคอร์ตั้งแต่สองคอร์ขึ้นไปในแพ็คเกจเดียวหรือบนไดย์ประมวลผลเดียว คอร์หลายตัวสามารถเพิ่มความเร็วในการรันแอพพลิเคชั่นที่รองรับมัลติเธรดได้